نادر زارعی، گفت: نی‌ریز با سطح یکصدهزار هکتاری آنغوزه در عرصه‌های منابع طبیعی ازدیرباز قطب تولید آنغوزه تلخ کشور و رویشگاه این گیاه به صورت خودرو بوده و در حال حاضر افزون بر یک‌هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی این شهرستان به کشت آنغوزه دیم اختصاص یافته که نزدیک به ۳۰۰ هکتار آن مثمر است.
زارعی، گفت: هر غده آنغوزه در طول برداشت به‌طور متوسط ۱۸ مرتبه به‌صورت عرضی برش می‌خورد که در شرایط مساعد به ۲۵ برش نیز می‌رسد و در مجموع هشتاد تا صد و پنجاه گرم شیرابه از آن به‌دست می‌آید و پیش‌بینی می‌شود در سال جاری به دلیل خشکسالی و کاهش نزولات آسمانی حدود ۱۰ تن صمغ آنغوزه برداشت شود که علاوه بر مصارف داخلی به کشور‌هایی از جمله چین و هندوستان صادر می‌شود.
او، گفت: دوره باردهی این گیاه هر پنج تا هفت سال یک‌بار است؛ از این‌رو برای افزایش بهرهوری و کاهش هزینه‌ها، می توان اقدام به کاشت نشاء آنغوزه کرد که با این روش دوره باردهی دو سال کاهش یافته و سودآوری بیشتری را بدنبال دارد.
این مقام مسئول، گفت: این گونه نادر گیاهی بوته‌ای بزرگ، علفی و چند ساله است که ساقه محکم و ضخیم با سطحی خشن دارد؛ ارتفاع آن گاهی به ۲.۵ متر و طول برگ‌های بزرگ و ضخیم آن تا ۶۰ سانتی‌متر می‌رسد؛ رویشگاه آن منحصرا ایران، افغانستان، تاجیکستان، قزاقستان و ازبکستان است و شیرابه آن مصارف دارویی، صنعتی و خانگی دارد.
زارعی، گفت: گل‌های این گیاه زرد رنگ و به صورت گل آذین چتری در انتهای ساقه قرار می‌گیرند؛ رنگ میوه‌ها قهوه‌ای تیره است.
او، گفت: از ریشه یا قاعده ساقه این گیاه بر اثر تیغ زدن ماده‌ای به نام “اولئوگم رزین” به دست می‌آید که به “آنغوزه” مشهور و شیرابه آن به عنوان ماده‌ای خلط آور، ضدنفخ و اسپاسم روده‌ای مورد توجه بوده است.
- نویسنده : مریم توانا
